Weerstand bestaat niet in de training ‘effectieve communicatie’.
Deelname verplicht voor het hele team, om iedereen op hetzelfde spoor te zetten.
Ik ben al klaar om te beginnen als ik zie dat er nog iemand in de deuropening staat.
Op de drempel. Als ik naar haar toeloop roept de vrouw: “Ik doe niet mee, hoor!”
Ik doe niet mee hoor, wat denken ze wel van hogerhand
Maar als ik halverwege ben zegt ze met harde stem: “Ik kan dit allemaal
allang. Wat een onzin. Weer zo’n training. Belachelijk. Wij communiceren
de hele dag. Met mensen van allerlei soort. En dat gaat heus altijd goed.
Wat denken ze wel van hogerhand. Dáár kunnen ze pas niet
communiceren. Tsss. Laten die maar ‘s op les gaan. Néé. Ik doe niet mee.”
Ze zwaait met haar vinger naar iedereen en naar mij in het bijzonder.
Compassie is meebewegen
Daar sta ik. Midden in het lokaal, met een hoop deelnemers die haar en mij aanstaren.
Ik loop naar haar toe en geef haar een hand.
Ik zeg dat ik blij ben dat ze is gekomen. “Ójá?!”roept ze tegen me.
“Ja.” zeg ik. “Ik neem aan dat jullie goed kunnen communiceren met jullie cliënten. Anders
werkte je hier allang niet meer. Verder ben je natuurlijk vrij om hier al dan niet te zijn.”
“Nou néé hoor, ik ben verplícht. Já toch meiden, we móésten hier toch komen?” roept ze
naar de groep. Die beaamt dat.
“Maar jij staat hier op de drempel,” zeg ik.
“En je kunt zelf kiezen en beslissen over jezelf. Ook al is er een verplichting. Daar kun jij zelf mee dealen. Ik kan en wil jou nergens toe verplichten. Ik wil je wel graag uitnodigen om mee te doen. Omdat ik denk dat jullie werkelijk iets te melden en te leren hebben over communicatie. Ik ga vast beginnen. En dan kijk jij gewoon of je mee wilt doen.”
Ze zegt niks en blijft in de deuropening staan.
De stoel naast mij
Ik loop terug naar voren en ga beginnen. Er zijn nog twee lege stoelen. Een achterin in de zaal en een naast mij. Als we een tijdje aan de gang zijn komt ze het lokaal in en gaat op de stoel naast mij zitten.
Ik leg wat theorie uit. Als ze die niet begrijpt, vraagt ze hoe dat precies werkt.
Zodra ze iets herkent uit haar praktijk roept ze hoe het volgens haar in elkaar zit.
Alles is informatie
Ze heeft pit, en een eigen stijl en een heldere mening. Ze geeft andere en nieuwe informatie, aan de groep en ook aan mij. Ze maakt duidelijk dat ze zelf wil kiezen. Dat is krachtig en autonoom. Weerstand bestaat niet. Alles is informatie.